കടല്‍ കരയാകുന്ന കാലത്ത്
ഞാന്‍ മല്സ്യമായിരുന്നു
നിറഞ്ഞ പ്രാണ വായുവില്‍
ശ്വാസം മുട്ടിയാണ്
ഞാനന്ന് മരിച്ചത്.
അന്ന്
കരയ്ക്കും കടലിനുമിടക്ക്
രാമനും മഴുവുമുണ്ടായിരുന്നു.
അന്നും
ഞാന്‍ തന്നെയായിരുന്നു
രക്തസാക്ഷി.
ഇന്ന്
എഴുത്തും വരയും
മനസ്സും കരയും
കടലെടുക്കുന്ന
ഈ പ്രളയകാലത്ത്
എന്റെ മനസ്സിനും
കടലിനുമിടക്ക്
ഈ പ്രപഞ്ചാവും
അനേകം പ്രകാശവര്ഷങ്ങളും.
ഇരകള്‍ ആയുധങ്ങളും
ആയുധങ്ങള്‍ ഇരകളുമാവുന്നു.
മനസ്സുകളില്‍ കടല്‍
പാടലമായ് തിളക്കുന്നു.
കടുക് പാടങ്ങളില്‍
കുരുന്നുകള്‍
കുമാനസ്സുകള്‍ വിളയുന്നു.
dweshathinte മൂന്നാം കണ്ണ്
തുറന്നു തന്നെയിരിക്കുന്നു.
ഇന്നും ഞാന്‍ തന്നെയാണ്
രക്തസാക്ഷി.
*****
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment